สมุนไพรข่อยจีน

ข่อยจีน Ehretia microphylla Lamk.
ชื่อพ้อง E. buxifolia Roxb.
บางถิ่นเรียกว่า ข่อยจีน ชาญวณ (กรุงเทพฯ) ชา (เชียงใหม่) ชาญี่ปุ่น (กลาง).

ไม้พุ่ม -> เล็ก สูงประมาณ 2 ม. ตามกิ่งมีขน.
ใบ -> ออกเป็นกระจุก ๆ รูปไข่กลับ กว้าง 0.5-1 ซม. ยาว 1-2.5 (-3.5) ซม. ปลายใบมน โคนใบแคบ ขอบใบเรียบ หรือ หยักแบบซี่ฟัน. ใบด้านบนสาก ด้านล่างสีอ่อน มีขนแข็ง ๆ ไม่มีก้านใบ ถ้ามีก็สั้นมาก.
ดอก -> ออกเดี่ยว ๆ หรือ เป็นช่อตามง่ามใบ หรือ ที่ยอด ก้านดอกสั้น กลีบรองกลีบดอกเชื่อมติดกัน ปลายแยกเป็น 5 แฉก กลีบดอกสีขาว เชื่อมติดกันเป็นรูประฆัง ปลายแยกเป็น 5 แฉก ยาว 6 มม. เกสรผู้ 5 อัน ติดสลับกับกลีบดอก รังไข่กลม ภายในมี 2 ช่อง ท่อหลอดรังไข่มี 2 อัน ปลายหลอดเป็นตุ่มเล็กๆ.
ผล -> กลม เส้นผ่าศูนย์กลาง 4 มม. แก่จัดสีเหลืองถึงแดง ภายในมี 1 เมล็ด.

นิเวศน์วิทยา

เกิดตามป่าที่แห้งแล้งของคาบสมุทรอินเดีย และปลูกเป็นไม้ประดับตามสวน.

สรรพคุณ

ราก -> น้ำต้มรากเป็นยาแก้น้ำเหลืองเสีย ใช้ถอนพิษจากการกินพืชที่มีพิษบางชนิด และฟอกเลือดหลังการคลอดบุตร
ใบ -> น้ำต้มใบกินเป็นยาแก้ท้องเสียที่ถ่ายเป็นมูกเลือด บำรุงธาตุ แก้ไอ ใบแห้งชงกินเป็นยาลดไข้ ใช้แทนใบชาได้ และขับเหงื่อ

 รูปภาพจาก:blogspot.com,myhomemygardening.com,สมุนไพร